Gdy pod koniec lat 90. pojawiać się zaczęło narzędzie audytu wewnętrznego, zarówno instytucje administracji centralnej jak i samorządowej, z pewnym sceptycyzmem podeszły do tego nowego, jak na warunki polskie, elementu systemu zarządzania wewnętrznego. Natomiast podmioty prywatne, dość nieufnie potraktowały firmy audytorskie i sam audyt wewnętrzny, jako nowy rodzaj kontroli. Dodajmy tylko – kontroli przedsiębiorstw rodem z czasów peerelowskich, bezlitośnie wytykającej błędy, o niemal cenzorskim odcieniu.
